Het verdienmodel van de socials
De gebruikers zo lang mogelijk vasthouden en zoveel mogelijk laten zien. Dat is de basis van het verdienmodel. En hoe doe je dat? Door het verslavend te maken met allerlei slimme trucjes. Zolang hier geen wetgeving of andere regulatie voor wordt ontwikkeld, zal dit model niet veranderen.
There are only two industries that call their customers ‘users’: illegal drugs and software – Edward Tufte.
Heeft social media eenmaal je aandacht gegrepen? Dan gaat het balletje rollen. Het algoritme bepaalt wat je voorgeschoteld krijgt en wanneer ze je het best kunnen storen met welke reclames. Is de kans het grootst dat jij op Telefoonlijst een advertentie klikt ná het zien van twee video’s en vijf foto’s? Dan is dat het moment. En dit is nog maar een simpel voorbeeld. Met AI worden de voorspellingen van want wat jou laat stoppen met scrollen steeds gedetailleerder.
We weten inmiddels dat Google onder andere je vragen ‘af maakt’ op basis van je locatie en je zoekgeschiedenis. Maar de socialmediakanalen doen dit ook. Gebaseerd op nog veel meer data. Verlies je je aandacht op het platform? Dan schotelen ze je een foto voor van je ex met nieuwe partner. Ben je volgens het platform vatbaar voor nepnieuws (laat dit je stoppen met scrollen)? Dan krijg je dit vaker te zien. Iedere timeline is uniek.
Politiek en polarisatie
In de documentaire gaan ze ook in op het verder ‘uit elkaar groeien’ van de Republikeinen en de Democraten in de VS. Hierbij werd gesteld dat, als gevolg van de ‘feiten’ waarin elke partij gelooft, de ruimte voor debat of constructieve gesprekken is verkleind. Dit kan bijvoorbeeld door bepaalde personen in een poel te stoppen en eenzijdige informatie te voeren. Hierdoor kunnen meningen worden versterkt.
Dat door deze algoritmes bijvoorbeeld de linkse en rechtse partijen steeds feller worden naar elkaar, is toch best verontrustend. Ongemerkt kunnen deze algoritmes je mening manipuleren.
En dat is, naar mijn mening, de belangrijkste boodschap uit deze documentaire. Als een platform zo veel invloed heeft op wat je koopt, wat je leest, maar ook op wat je ergens van vindt of op wie je stemt, heeft het dan niet te veel macht?
Alles over één kam
Het is natuurlijk niet zo dat social media de grote boeman is en alle problemen de wereld uit zijn als het verdienmodel wordt aangepast. The Social Dilemma laat dit wel zo lijken, omdat de documentaire voor 99% gaat over de negatieve impact. Het is dan ook interessant om het van de andere kant te bekijken, zoals Casey Newton doet in zijn column ‘What ‘The Social Dilemma’ misunderstands about social networks’.
Bovenstaand Twitter-draadje tussen Casey en een van de producers stelt het belang van Netflix ook aan de kaak. Netflix wil natuurlijk zoveel mogelijk mensen aanspreken en aangehaakt houden. Dat werkt beter met een eenduidig en negatief verhaal (‘shocking’) dan met een weloverwogen documentaire dat alle kanten van het verhaal laat zien.
Zullen initiatieven zoals deze documentaire de ogen openen van zowel de techgiganten als de gebruikers?